Monthly Archives: December 2018

MEDIA RELEASE

Floods in the Northern Province and several other parts of the country

Unprecedented floods have affected the Northern Province and several other parts of the country disrupting the lives of many thousands of people living in those areas. Houses have gone under water and roads have been rendered impassable. It is reported that the President has already issued instructions to the officials in those areas regarding the provision of relief services. In the absence of Provincial administrations in almost all the worst affected areas, the responsibility of managing the relief effort will have to be borne mainly by the line ministries concerned.

We request the Ministry of Disaster Management and other Ministries concerned to attend to the relief measures in an efficient and timely manner in order to alleviate the suffering of the people in the flood affected areas. While expressing our regret over the loss of homes and livelihoods due to the floods, the timely provision of compensation by the government will provide a measure of relief to those in distress.

Mahinda Rajapaksa
Leader of the Opposition

25 December 2018

25 December 2018 English

Related Images:

හඩෙන් ඡන්ද ගන්න කථානායකට අපේ හඩ ඇහෙන්නේ නෑ
පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3ක බලය නැති කිරීම අප ලැබූ ලොකු ජයග‍්‍රහණයක්

බල අරගලයක තාවකාලික නිමාව සනිටුහන් කර ඔහු එහි ඊළඟ අදියර සඳහා සැලසුම් සකස් කරමින් සිටින බව පෙනුණි. ජනාධිපති, අගමැති, විපක්‍ෂ නායක, මැතිඇමැතිකම් සියල්ල තුළ කිසිදු වෙනසක් නොමැතිව සුපුරුදු අරගලකාරී දේශපාලනයේ ඔහු යෙදෙමින් සිටී. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා පිළිබඳව ලාංකේය දේශපාලනය වෙන් වී ඇත්තේ අරගලයේ ජයග‍්‍රහණය වෙනුවෙන් ලියැවුණු පරිච්ෙඡ්දයකි. ඔහු සිය ඉදිරි දේශපාලන සැලසුම් පිළිබඳව ‘දිවයින ඉරිදා සංග‍්‍රහය’ සමඟ කරන ලද සාකච්ඡාවයි මේ.

ප‍්‍රශ්නය :- ඔබතුමා හිටපු ජනාධිපති, හිටපු අගමැතිවරයා වශයෙන් හැඳින්වුවත් වර්තමානයේ ඔබ විපක්‍ෂ නායකවරයා ඇත්තෙන්ම අපි ඔබතුමා හැඳින්විය යුත්තේ කොහොමද?

පිළිතුර :- ඔය කුමකින් හැඳින්වුවත් මම මහින්ද රාජපක්‍ෂමයි. මේ ගැන මම මෙයට පෙරත් සඳහන් කර තිබෙනවා. ජනාධිපතිකම්, අගමැතිකම්, විපක්‍ෂ නායකකම්, ඇමැතිකම් දරා තිබෙනවා. මේ සියල්ලක්ම තාවකාලික තනතුරු. ඒ නිසා මම හැමදාම එදා සිටි මහින්ද රාජපක්‍ෂයි. මම 1970 මන්ත‍්‍රීවරයෙක් වශයෙන් පටන්ගන්නේ. එදා සිට මන්ත‍්‍රීවරයෙක්. එම නිසා ඔබ කුමකින් හැඳින්වුවත් මා කවුද කියා ජනතාව දන්නවා. මට බලලෝභී කමක් නැහැ.

ප‍්‍රශ්නය :- පසුගිය ඔක්තෝබර් මස 26 වැනිදා අගමැති ලෙස පත් වනවිට ඔබට බහුතරයක් තිබෙන බව ප‍්‍රකාශ වුණා. ඒ ඇත්තටම එසේ සිදුවුණේ නැහැ. සියලූ සිද්ධිදාමය තුළ වුණේ මොකක්ද කියන ප‍්‍රශ්නයට පිළිතුරක් ඔබ ළඟ තිබෙනවාද?

පිළිතුර :- මොකුත් වුණේ නෑ. යම් යම් හේතු තිබුණා. එම නිසා එන අය ආවෙ නෑ. මම නම් කාටවත් කතා කළේ නෑ. එ. ජා. ප. යේ විදේශගතව සිටි යම් පිරිස් මට දුරකථනයෙන් කතා කරල කිව්වෙ ඔවුන් කොළඹට ආවම මා සමග එකතු වෙනවා කියලා. ඒ කවුද කියලා නම් හෙළිකළ යුතු නැහැ.

අධිකරණයේ තීන්දුවක් දෙන තෙක් මට ඉන්න තිබුණ. මහ මැතිවරණයක් නොමැතිව අගමැති ධුරයක් දැරීමට මගේ කිසිදු බලාපොරොත්තුවක් තිබුණෙ නෑ. 26 වැනිදා අගමැති ලෙස දිවුරුම් දුන්නෙ වැඩිම වුණොත් ජනවාරි 5 වැනිදාට නියම කර තිබුණු මහ මැතිවරණය අවසන් වන තෙක් මාස දෙකක් වැනි කාලයකට අන්තර්කාලීන පාලනයක් ගෙන යෑමට විතරයි. අධිකරණ තීන්දුව ජනවාරි 17 වැනිද එන තෙක් මට ඉන්න තිබුණ. නමුත් ඊට වඩා මට රට වටිනවා. රට අස්ථාවර වීමට ඉඩදිය නොහැකි නිසා මා ඉවත් වුණා.

ප‍්‍රශ්නය :- ඇත්තටම ඔබට හිතෙන්නෙ නැද්ද අගමැති ධුරය භාර නොගෙන රජයේ අවුරුදු 1 1/2 ක කාලය ගෙවෙන්නට හැර ඡන්දයකට ඉදිරිපත් වුණා නම් හොඳයි කියලා?

පිළිතුර :- ඕව් සමහර අය එහෙම කියනව. ඔබ ඔය ප‍්‍රශ්නය අහන්නෙත් ඒ නිසයි. හැබැයි හොඳට හොයල බැලූවොත් එහෙම කියන බොහෝ දෙනා එජාපයේ බව පෙනෙයි.

ප‍්‍රශ්නය :- අඩියක් පස්සට ගන්නට තීරණය කිරීම නිසා යම් පසුබෑමක් ඇතිවුණා කියලත් සමාජයේ මතයක් තිබෙනව?

පිළිතුර :- කිසිසේත් නැහැ. අපි තදින් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්‍ෂය සමග බැඳුණු අය. 2015 දී ශ‍්‍රීල.නි.ප. යේ පිරිසක් එ.ජා.ප ය සමග එකතුවීමට ගත් තීරණයත් සමගයි අපි විපක්‍ෂයට ගියේ. එදා සිට අපි විපක්‍ෂයේ සිටියෙ. ඒ තිබුණු මංගල්‍ය කඩලා නැවත ශී‍්‍ර.ල.නි.ප. ය යූ.එන්.පී. විරෝධී අධිරාජ්‍ය විරෝධී ජනතාවාදී පක්‍ෂයක් බවට පත් කළා. ඒ අය නැවත අපේ ප‍්‍රවාහයට ඇතුළු වුණා. ඒක අප ලැබූ ලොකු ජයග‍්‍රහණයක්.

ප‍්‍රශ්නය – ඔබ අගමැතිවරයා ලෙස පත්වීමට රටේ විශාල වෙනසකට මුල පිරීමක් හැටියටයි බහුතර ජනතාවක් දැක්කේ. ඒ නිසාම රටේ විශාල පිබිදීමක් දකින්නට තිබුණා. එහෙත් මේ සිදුවීමත් සමඟ එහි යම් කඩාවැටීමක් ඇති වුණා කියල හිතෙන්නෙ නැද්ද? දැන් මොකක්ද ඊළඟ පියවර?

පිළිතුර – අපි ශක්තිමත් විපක්‍ෂයක් ලෙස කටයුතු කරමින් ආණ්ඩුව පෙරළීමට කටයුතු කරනවා. විපක්‍ෂයේ වගකීම ඒකනෙ. අපි ඒක කළානෙ. විපක්‍ෂයේ කියල හැමදාම විපක්‍ෂයෙ ඉඳගෙන දැන් ඉන්න ජ.වි.පෙ. හා දෙමළ සන්ධානය වගේ බොරුවට බැණ බැණ ආණ්ඩුවට සහයෝගය දීම නොවෙයිනෙ කළ යුත්තෙ. පෙරළන්න පුළුවන් අවස්ථාවකදි පෙරළීමයි. අපි ආණ්ඩුව ආරක්‍ෂා කරන්නෙ නෑ. විපක්‍ෂයක් ලෙස අපේ වැඩපිළිවෙළ අපි දියත් කරනව. ආණ්ඩුවේ ජනතා විරෝධී වැඩපිළිවෙළට එරෙහිව අපි නැගී සිටිනවා.

ප‍්‍රශ්නය – එ.ජා.ප. ය හා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ චෝදනා කරන්නෙ ජනාධිපතිවරයා හා ඔබතුමා කුමන්ත‍්‍රණයක් කළා කියලා.

පිළිතුර – නෑ. සම්පූර්ණ අසත්‍ය චෝදනාවක්. කුමන්ත‍්‍රණය කළේ ඒ අයයි. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය ආරක්‍ෂා කරමින් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට ජන වරමක් නැහැනෙ. එහෙම ජනතා වරමක් දී තිබේද කියල මම නම් දන්නෙ නෑ. මම විශ්වාස කරන්නෙ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට ඡන්දය දුන්නෙ යූ.එන්.පී.යට මුක්කු ගැසීමට නොවෙයි කියලයි.

ප‍්‍රශ්නය – එ.ජා.ප.යටත් පාර්ලිමේන්තුවේ 113 ක සරල බහුතරය නෑ. දෙමළ සන්ධානය හා ජ.වි.පෙ. ඉන්නෙ විපක්‍ෂයේ. දැන් ඔබතුමාලට බැරිද ආණ්ඩුවට එරෙහිව විශ්වාස

භංග යෝජනාවක් ගෙනවිත් හඬ අනුව සම්මත කිරීමට.

පිළිතුර – හඬ ගැන අහන්න ඕන කථානායකවරයගෙන්. ඔහුට අපේ හඬ ඇහෙන්නෙ නෑ.

ප‍්‍රශ්නය – පළාත් පාලන, පළාත් සභා මැතිවරණ කල් දැමීමට එරෙහිව අධිකරණයට නොගිය මැතිවරණ කොමිසමේ සාමාජිකයෙක් මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියාම ඊට එරෙහිව අධිකරණයට යෑම දේශපාලන අවශ්‍යතාවයක් මත කරපු දෙයක් හැටියටත් සමහරු කියනව ඒක ඇත්තද?

පිළිතුර – අනිවාර්යෙන්ම එය දේශපාලන කි‍්‍රයාවලියක්. ස්වාධීන කොමිෂන් සභා කියල දාගත්තට වැඩක් නැහැ. හුඟක් අවස්ථාවලදී ජනාධිපතිවරය පසුගිය දින රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා ළඟ තියාගෙන කියපු කතා තුළ කොමිෂන් සභා ගැනත්, කියනවානේ. නඩුකාරවරු පත්කිරීමේදී සුදුසුකම් තිබෙන ජ්‍යෙෂ්ඨයන් යෝජනා කළාම ඒ නම් ඉවත් කර ඒ අයට ඕන අය පත්කර ගැනීම සඳහා වැඩපිළිවෙළක් තිබුණු බවට ජනාධිපතිතුමා ලොකු චෝදනාවක් කළා. ජනාධිපතිවරයගෙ කතාවෙන් ඕන කෙනකුට තේරුම් යනව.

ජනාධිපතිවරයගෙ බලතල පවා උදුරාගෙන වැඩ කරන්න පටන් ගත්ත කියල කිව්ව. ජනාධිපතිවරය ඒ කියපු එක දෙයක්වත් අගමැතිවරය ප‍්‍රතික්‍ෂේප කළේ නැහැ. නිහඬව අසාගෙන හිටිය.

ප‍්‍රශ්නය – ඉදිරි මාස 12 තුළ දේශපාලනික වශයෙන් රටේ මොන වගේ තත්ත්වයක් ඇති වෙයිද?

පිළිතුර – මං හිතන්නෙ මාස 12 ක් යන එකක් නැහැ.

ප‍්‍රශ්නය – මැතිවරණයක් කුමන කාලයක් තුළ බලාපොරොත්තු වෙනවද?

පිළිතුර – මගේ නම් බලාපොරොත්තුව හය මාසයකින් වගේ. සමහර විට ඊට මෙහා වෙන්නත් පුළුවන්. රට තුළ තිබෙන දේශපාලන පසුබිම දෙස බැලූවම පේනව.

ප‍්‍රශ්නය – දින පනහක අගමැති ධුරය දරන කාලය තුළ ඔබට රටට යමක් කරන්න පුළුවන් වුණාද?

පිළිතුර – ඔව්. පීඩනයට පත්ව සිටි ජනතාව යම් ප‍්‍රමාණයකින් එම පීඩනයෙන් මුදා ගැනීමට හැකි වුණා. වැට් බද්ද ඇතුළු අනෙකුත් බදු අඩු කළා. පොහොර සහනාධාරය, බඩු මිල අඩුකිරීම, පෙට‍්‍රල් මිල තෙවරක් අඩු කිරීම තුළින් ජනතාවට සහන රැසක් ලබාදීමට හැකිවීමත් තවත් ජයග‍්‍රහණයක්. එ.ජා.ප. ආණ්ඩුවට තෙල් මිල අඩු කිරීමට ඕනෑ තරම් අවස්ථා තිබුණා. නමුත් ඔවුන් අඩු කළේ නැහැ.

පැවැති ආණ්ඩුවට ජනතාව ඕනෑවටත් වඩා බදු බර පටවා පීඩාවට ලක්කර තිබුණා.

ඒ වගේම පාර්ලිමේන්තුවේ 2/3 ක බලය නැති කිරීම අප ලැබූ ලොකු ජයග‍්‍රහණයක්. ඒ බලය තිබුණ නම් රට බෙදන ව්‍යවස්ථාව නොවැම්බර් 7 වැනිද සම්මත කරගැනීමේ වැඩපිළිවෙළක් තිබුණ. එය නැති කළා. ඒ වගේ අද ශී‍්‍ර ලංකා පොදුජන පෙරමුණත් ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්‍ෂයත් එකට එක්ව පුළුල් පෙරමුණක් බවට පත්වෙලා. එයත් ලොකු ජයග‍්‍රහණයක්.

ප‍්‍රශ්නය – මේ සිදුවූ දේ පිළිබඳ පෙළගැස්වීමක් කර බැලූවොත්?

පිළිතුර :- මුලදී මෙවැනි සාකච්ඡාවක් පිළිබඳව වාසුදේව නානායක්කාර මහතා ඇතුළු පිරිසක් මට කිව්ව. ඉන්පසු එස්. බී., ලක්‍ෂමන්, ඩිලාන්, තිලංග යන අය මාව හමුවුණා. වාසු මට ඒ ගැන මුලින් කියන කොට මම එය ප‍්‍රතික්‍ෂේප කරමින් මට තනිවම ඒ පිළිබඳ තීරණයක් ගත නොහැකි බව කිව්ව. දෙතුන් වරක් ජනාධිපති හමුවුණා.

ප‍්‍රශ්නය – ජනාධිපතිවරයා හා ඔබතුමා අතර වර්තමානයේ තිබෙන්නෙ කුමන අවබෝධතාවයක් ද?

පිළිතුර – අප අතර හොඳ අවබෝධයක් තියෙනව. මෛති‍්‍රපාල සිරිසේන මහතා හැත්තෑ ගණන්වල ඉඳලා දන්න කෙනෙක්. අප දෙගොල්ලො 2014 වනතෙක් සහයෝගයෙන් කටයුතු කළා. 2014 ප‍්‍රශ්නයක් ඇවිත් ඔහු අපෙන් ඉවත් වෙලා ගිහින් ජනාධිපතිවරණයෙන් ජය ගත්ත.

ජයග‍්‍රහණය කළ හැකි බවට අවස්ථාවක් ආවම එතුමා ඉන් ප‍්‍රයෝජන ගත්ත. එහි වරදක් තිබෙන බවක් මා දකින්නෙ නෑ. ජනතාවනෙ එය තීන්දු කළේ. දිනුම පැරදුම අපිට හොඳට පුරුදුයි. එය පිළිගන්න බැරිනම් දේශපාලනය කරන්න බැහැ.

ප‍්‍රශ්නය – ජනාධිපතිවරයා විසින් ඔබතුමා මෙවරත් යම් උගුලකට හසුකළා කියල හිතෙනවද?

පිළිතුර – නෑ. මම එහෙම හිතන්නෙ නෑ. දේශපාලන උගුලකට හසුවෙනවා කියන්නෙ ඒ උගුලට හසුවෙන කෙනාගෙ දුර්වලකමක්. කිසිම ලෙසකින් මා උගුලකට හසු නොවුණ බව මට විශ්වාසයි.

ජනාධිපතිවරයා සද්භාවයෙන් කරපු දෙයක්. එතුමා නීති විශාරදයන්ගෙ උපදෙස් ගත්ත. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීන්දුවක් දුන්න. අපි එය පිළිගන්නව.

ප‍්‍රශ්නය – මේ අවස්ථාවෙ අගමැති ධුරය ලබාගැනීමට ඔබතුමා පෙලඹුණේ ඇයි?

පිළිතුර – එක පැත්තකින් රටේ සම්පත් විකුණගෙන විකුණගෙන ගියා. අනෙක් පැත්තෙන් ඉඩම් දීගෙන ගියා. රට බෙදන ව්‍යවස්ථාව මේ ආදී රටට අහිතකර දේ කරගෙන ගියා. පසුගිය කාලය පුරා විපක්‍ෂය ලෙස අපි මේව විවේචනය කළා. ඒ වැඩපිළිවෙළ නවත්වන්න පුළුවන් ක‍්‍රමය මොකද්ද? එහෙනම් අනිවාර්යයෙන් එතැනට ඇතුළු විය යුතුයි. ඒ අවස්ථාව ලැබුණා. කරගෙන ගිය රටට අහිතකර වැඩපිළිවෙළ නැවැත්වීමට ඒ අවස්ථාව අපි ප‍්‍රයෝජනයට ගත යුතුයි.

විපක්‍ෂයේ සිටින අපට ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට ආරාධනා කළාම විපක්‍ෂයක් ලෙස රට වෙනුවෙන් අපි ඒ වගකීම භාරගන්න ඕන. එහි කිසි වරදක් නෑ. සම්බන්ධන් මහතාට ආරාධනා කළොත් නොගෙන ඉඳියිද?

ප‍්‍රශ්නය – මේ ගත් තීරණය පිළිබඳ පසුතැවීමක් නැද්ද?

පිළිතුර – මගේ දේශපාලන තීන්දු පිළිබඳව කිසි දිනක මා පසුතැවෙන්නෙ නෑ.

ප‍්‍රශ්නය – ජනාධිපතිවරයා ගත් ඒ තීන්දුව වෙනස් කිරීමට ජාත්‍යන්තර බලපෑම් තිබුණ කියනවා. ඒ ගැන ඔබ දරන්නෙ කුමන මතයක්ද?

පිළිතුර – ජනාධිපතිවරයා වෙනස් කළේ නැහැනෙ. අධිකරණය තීන්දුවක් දුන් පසු අවශ්‍ය තීන්දු තීරණ ගැනීමට ජනාධිපතිවරයාට අවහිරයක් නොවීමට මා ඉල්ලා අස්වුණා.

විදේශ බලපෑම් අනිවාර්යෙන්ම තිබුණ බව පැහැදිලියි. 2015 දීත් ඒක තිබුණ. මම ඒ පිළිබඳව ප‍්‍රසිද්ධියෙ චෝදනා කළා. ඒ වගේ අදත් ඒ බලපෑම තිබුණ. අපි දුටුවානෙ පාර්ලිමේන්තු ගැලරියෙ ඉඳගෙන අත්පුඩි ගහනකොට. එවැන්නක් විදේශ තානාපතිවරයකුට සුදුසුද? එවැනි තත්ත්වයක් තිබුණා. 2015 දී ඇමෙරිකාවෙ විදේශ ලේකම් ජෝන් කෙරී කිව්වානෙ මිලියන 480 ගණනක් රටවල් තුනක ආණ්ඩු පෙරළන්න වියදම් කළා. ඉන් ජයග‍්‍රහණ ලැබුව කියල. ඔවුන් ජයග‍්‍රහණය ලැබූ එක රටක් තමයි ශී‍්‍ර ලංකාව. මේ කතාව ප‍්‍රසිද්ධියෙ කියපු එකක්.

ඒ අවස්ථාවේ එංගලන්තයේ හිටපු අගමැතිවරයාත් කිව්ව ඒ සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ටත් අයිතිය තිබෙනව කියල. එහෙනම් එදා අපේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න කවුද වැඩකර තියෙන්නෙ කියල පැහැදිලියි.

ඒ වෙලාවෙ මේ ප‍්‍රකාශය කළාට කවුරුත් ගණන්් ගත්තෙ නැහැ. නමුත් අද ඒ දෙස බැලිය යුත්තේ ඊට වඩා ගැඹුරින් සිතා. දේශපාලන කෝණයෙන් ඒ දෙස බලන්න නරකයි. ඊට වඩා ස්වාධීනව විග‍්‍රහ කර බැලීම මාධ්‍ය ලෙස ඔබේ වගකීමක්. මේ මුදල් ගියේ කාටද කියල බලන්න අපේ ආණ්ඩුව පෙරළන්න ඒ මුදල් යෙදවූ බවනම් පැහැදිලියි.

ප‍්‍රශ්නය:- වර්තමානයේ උද්ගත වී තිබෙන තත්ත්වය තුළ විධායක ජනාධිපති බලතල අහෝසි කිරීම සම්බන්ධයෙන් ඔබේ අදහස මොන වගේ එකක්ද?

පිළිතුර:- දේශපාලන වශයෙන් විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමයට විරුද්ධ බව අපි කියලා තිබෙනවා. නමුත් රටේ තිබෙන තත්ත්වය බැලූවම එල්ටීටීඊය රටේ තවම කි‍්‍රයාත්මක වෙනවා. තවත් මුදල් ලැබෙනවා. වෙනත් ස්වරූපවලින් අද එළියට එන බවක් පේන්න තියෙනවා. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ විධායක ජනාධිපති ක‍්‍රමය අහෝසි කිරීමට මේ අවස්ථාවක් නොවෙයි.

ජනතා අනුමැතියකින් තොරව 19 වැනි සංශෝධනය හරහා ජනාධිපතිවරයාට ජනතාව දී තිබෙන විධායක බලය කොල්ල කෑමක් වී තිබෙනවා. ජනාධිපතිවරයා නොදැනුවත්ව සමහර බලතල එමඟින් ලබාගෙන තිබෙනවා.

19 වන සංශෝධනය අනිවාර්යෙන්ම වෙනස් විය යුතුයි. මා දුටුවා එජාපයෙත් සමහරුන් කියනවා මෙය වෙනස් විය යුතුයි කියලා. මෙය කඩිමුඩියේ අප ඉවත් කිරීමට ගෙනා දෙයක්, විශේෂයෙන් මෙය රාජපක්‍ෂවරුන් ඉවත් කිරීමට ගෙනා යෝජනාවක්.

ප‍්‍රශ්නය:- ඉදිරි මහ මැතිවරණයක් පිළිබඳ සූදානම කෙසේද?

පිළිතුර:- අපි ශී‍්‍ර ලංකා පොදුජන පෙරමුණ ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්‍ෂය ඇතුළු සියලූ ප‍්‍රගතිශීලී බලවේග ඒකරාශී කරගෙන පුළුල් සන්ධානයක් ලෙස මහ මැතිවරණයට ඉදිරිපත් වන්නේ. ඒ කටයුතු මේ දිනවල කරගෙන යනවා.

මහ මැතිවරණයකට යනවානම් අපි දෙපාර්ශවයටම හොඳයි. ජනාධිපතිවරණයට වුණත් අපි ලෑස්තියි. මහජනතාව අපේක්‍ෂා කළ ආණ්ඩු වෙනස සාක්‍ෂාත් කර ගැනීම දැන් කල් ගිහින්. ඒ කොහොම නමුත් අවසානයේදී ජනතාව බලාපොරොත්තු වන වෙනස අනිවාර්යයෙන්ම ලැබෙනව.

ප‍්‍රශ්නය:- මීළඟ ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වීමට මෛති‍්‍රපාල සිරිසේන මහතාගේ බලාපොරොත්තුවක් තිබෙන නිසා පොහොට්ටුවේ සහයෝගය බලාපොරොත්තුවෙන් මේ සැලැස්ම කි‍්‍රයාත්මක කළ බව කියනවා? එය ඇත්තක්ද?

පිළිතුර:- නැහැ. එහෙම දෙයක් නෑ. ජනාධිපතිවරයා කොයිම අවස්ථාවකවත් අප සමග ජනාධිපති අපේක්‍ෂක විය යුතුයි කියන මතය එතුමා ඉදිරිපත් කරලා නැහැ. සමහරු ඒ කතාව එතුමා කිව්වම ඒ කරුණ මේ අවස්ථාවේ අදාළ නොවන බව පැහැදිලිව ප‍්‍රකාශ කළා.

මා සමග කාටවත් වැඩ කිරීමට බැරි කමක් නැහැ. අපේ පක්‍ෂයේ ඉදිරිපත්වන ඕනෑම කෙනෙකුට එක හා සමානව උදව් කරනවා.

ප‍්‍රශ්නය:- ජනතා පරමාධිපත්‍ය බලය ලබාදීමට ගිහින් නේද මෙවැනි තත්ත්වයකට මුහුණ දෙන්න සිදුවුණේ.

පිළිතුර:- ජනාධිපතිවරයා කි‍්‍රයා කළේ මැතිවරණයක් තුළින් ජනතාවට ඒ අයිතිය ලබාදීමටයි. පාර්ලිමේන්තුවේ 225 කට තීන්දුව ගන්න ඉඩ නොදී ඒ අයිතිය ජනතාවට දිය යුතුයි කියලා. නමුත් අධිකරණය 122 කට දිය යුතුයි කිව්වම ඊට එහාට යන්න බැහැ.

ප‍්‍රශ්නය:- ප‍්‍රධාන විපක්‍ෂය ලෙස විපක්‍ෂයේ අනෙක් කණ්ඩායම් සමග ඉදිරියේදී කටයුතු කරන්නේ කොහොමද?

පිළිතුර:- ඒ අය සමග අපි සාකච්ඡා කිරීමට සූදානම්. ඔවුන් එයිද නැද්ද මා දන්නේ නෑ. නමුත් අපි ආණ්ඩුවට පන්දන් නොඅල්ලන විපක්‍ෂයක් සමග වැඩ කිරීමට සූදානම්.

විපක්‍ෂ ලෙස ගත්තම අපිට කවුරුත් එකයි. ඒක දෙමළ සන්ධානයද, ඩග්ලස් දේවානන්ද කියල ප‍්‍රශ්නයක් නැහැ. නමුත් මේ දෙමළ සන්ධානයේ සුමන්තිරන්ලා වගේ අය කටයුතු කරන්නෙ වෙනත් න්‍යාය පත‍්‍රයක සිටයි. ඔවුන් කටයුතු කරන්නේ ජාතීන් ළං කිරීමට නොව ඈත් කිරීමටයි.

ප‍්‍රශ්නය:- ඔබතුමාලා ඔක්තෝබර් 26 දා කළ විප්ලවයෙන් එජාපයට වාසිදායක තත්ත්වයක් ඇති වුණා කියලා කියනවා. එය ඇත්තක්ද?

පිළිතුර:- කවුද කියන්නෙ ඒ පක්‍ෂයේ අය නම් කියනවා. ජනමතයක් තිබේනම් බිය නොවී හෙට ඇවිත් ඡන්දයක් තියා ජනමතය උරගා බැලිය හැකියි.

එජාපය බලයට ඇවිල්ලා රටේ සම්පත් විකුණන විට, රටට අහිතකර ගිවිසුම් කි‍්‍රයාත්මක කරන විට, පාක්‍ෂිකයෝ නිදාගෙන සිටියා. දැන් එක පාරට රනිල්ට වදිනකොට එජාපය අවදි වෙලා සටන් කරනවා. ඒ හැර වෙන දෙයක් නෙවෙයි.

ප‍්‍රශ්නය:- ඔබතුමා කියා හිටියා ආණ්ඩුව මෙහෙයවීමේ රිමෝට් එක තියෙන්නේ දෙමළ සන්ධානයේ අත කියලා.

පිළිතුර:- ඔව්. ඒකනේ ඇත්ත. 113 හදාගන්න එජාපයට දෙමළ සන්ධානයේ ඡන්ද ටික අවශ්‍යයි. නැතිනම් ඔවුන්ට තියෙන්නේ 103 යි. චම්පික රණවක ඒ නිසා නේ ප‍්‍රසිද්ධියේ ප‍්‍රකාශ කළේ අපේ අයට ඇවිත් ඒ රිමෝට් එක ගන්න කියලා.

ප‍්‍රශ්නය:- ජනාධිපතිවරයාට එරෙහිව දෝෂාභියෝගයක් ගෙනාවොත්?

පිළිතුර:- අනිවාර්යෙන් අපි ඊට විරුද්ධ වෙනවා. ජනාධිපතිවරයාට එවැන්නක් ගේන්න හේතුවක් තිබෙන බවක් පේන්න නෑ.

ප‍්‍රශ්නය:- ඔබතුමන්ලාගේ පක්‍ෂයේ තවත් අය යන්න සිටිනවද?

පිළිතුර:- ඒක මට කියන්න බෑ. මට පේන කියන්න බෑ. යන අයගේ දේශපාලන අනාගතය ඔවුන් සිතිය යුතුයි.

ප‍්‍රශ්නය:- ජවිපෙ, එජාපය කියන්නෙ ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා කළ කුමන්ත‍්‍රණය පරදා ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ජයග‍්‍රහණය කළා කියලා.

පිළිතුර:- කුමන්ත‍්‍රණ කළේ ඔවුන්. ජනාධිපති බලතල උදුරා ගැනීමට කුමන්ත‍්‍රණ කළ නමුත් ජනාධිපතිවරයා සමග එක්වෙලා අපට හැකිවුණා එජාප ආණ්ඩුව කරගෙන ගිය කුමන්ත‍්‍රණය පරාජය කිරීමට.

ප‍්‍රශ්නය:- අගමැතිවරයා ඉදිරියේ තියාගෙන පසුගියදා ජනාධිපතිවරයා කළ කතාව පිළිබඳව ඔබතුමාට හිතෙන්නෙ කොහොමද?

පිළිතුර:- ජනාධිපතිවරයා සත්‍ය ප‍්‍රකාශ කළ බව පැහැදිලියි. කිසිවෙක් ඊට උත්තරයක් දුන්නෙ නැහැ. ජනාධිපතිවරයා කියන දේ සත්‍යයෙන් තොර නම් ඒ බවට ප‍්‍රකාශයක් කිරීමට තිබුණා. සජිත් පේ‍්‍රමදාසගේ පිළිතුරු කතාවේදීවත් එය අසත්‍ය බවක් කිව්වේ නෑ. ඒ ගැන වචනයක් නොකියා නිහඬ පිළිවෙතක් අනුගමනය කිරීමෙන් පෙනී ගියේ එය සත්‍යයි කියලා.

ප‍්‍රශ්නය:- ඔබතුමාට බහුතරය හදාගන්න දෙමළ සන්ධානයේ සහයෝගය ලබා ගැනීමට නොහැකිවුණේ ඇයි?

පිළිතුර:- දෙමළ සන්ධානයේ කොන්දේසිවලට එකඟවීමට ගියා නම් රටම පාවාදීමට සිදුවෙනවා. මා ළඟට ගෙනාව යෝජනා තමයි එජාපයටත් ඉදිරිපත් කරන්න ඇත්තේ.

ඒ කොන්දේසිවලට එකඟ වුණානම් දෙමළ සන්ධානයේ පූර්ණ සහාය ලැබෙනවා. මට රට පාවාදීමට බැරි නිසා මම එම යෝජනා ප‍්‍රතික්‍ෂේප කළා. එජාපය යෝජනාවන්ට එකඟ වෙන්න ඇති. යෝජනා සිද්ධාර්ථන් මහතා ප‍්‍රතික්‍ෂේප කරලා නැහැ. ඇත්ත කතාව කි‍්‍රයාත්මක වෙන විට පෙනෙයි. පෙබරවාරි වෙනකොට නව ව්‍යවස්ථාව ගෙනෙයි. ගෙනත් බලය උරගා බලයි.

ප‍්‍රශ්නය:- හඬෙන් සම්මත කර ගනියිද?

පිළිතුර:- එහෙම වුණොත් තමයි ලෙඬේ. නමුත් ඊට වඩා හඬක් මතුවෙයි.

ප‍්‍රශ්නය:- අතුරු සම්මත ගිණුම අනුමත කර ගැනීම කොහොම වෙයිද?

පිළිතුර:- එය සම්මත වෙයි. එය සම්මත කර ගැනීමට අපි බාධා කරන්නේ නැහැ. රට අස්ථාවර කරන්න අපට අවශ්‍ය නැහැ. අස්ථාවරත්වයක් රටේ ඇතිවෙයි කියලානෙ මම ඉවත් වුණේ. මටත් ඕක ඉදිරිපත් කරලා පරාජය වෙන්න තිබුණා. නමුත් මම එහෙම කළේ නෑ. ඔවුන් බලන්නේ ඔවුන්ගේ දේශපාලන ඇසින් විතරයි. මට එහෙම බලන්න බෑ. තවත් රට වැටෙන්න ඉඩ දෙන්න මට බෑ.

සාකච්ඡා කළේ – අනුර බාලසූරිය

Related Images:

MEDIA RELEASE

Text of a speech delivered by the Hon. Prime Minister Mahinda Rajapaksa at the Prime Minister’s Office on
Sunday the 2nd December 2018.

Most venerable members of the Maha Sangha, Clergymen of all religions, and my dear friends,

It is only in Sri Lanka that you will find political parties agitating against the holding of a general election that has already been declared. In the gazette notification dated 09 November 2018 issued by the President in accordance with the provisions of our Constitution and the Parliamentary Elections Act, dates had been fixed to call for nominations from the 19th to the 26th November, to hold the poll on the 5th January 2019, and for the new Parliament to meet for the first time on the 17th January. If things had gone accordingly, stability would soon have been restored to this country.

Last year, in November 2017, there was the danger of the local government elections being postponed indefinitely because certain individuals had petitioned the Court of Appeal against the holding of the local government elections citing delimitation issues. However when the Chairman of the Elections Commission declared that he will proceed to hold elections at least in respect of the local government institutions that were not subject to litigation, the then government reluctantly fell in line and agreed to hold elections. With that the peitioners who had gone before the Court of Appeal quietly withdrew their petitions. It was quite clear in that instance, that the court procedure was being misused for a political purpose.

Today, six of the nine provinces in the country do not have functioning provincial councils. The previous government avoided holding elections to the provincial councils for more than one year. We held the Eastern Provincial Council election in 2008 even before the war had ended, immediately after clearing the province of the LTTE. Once the de-mining of the Vanni was complete, we held provincial council elections in the northern province as well in 2013. Today, without any war in the country, both those provinces do not have provincial councils. The previous government put off provincial council elections indefinitely by deliberately refraining from fulfilling the conditions relating to the delimitation of constitutencies in Act No. 17 of 2017 which was rushed through Parliament last year just days before the Sabaragamauwa, North Central and Eastern Provincial Councils were to stand dissolved.

I am placing on record this explanation because the UNP and its affilaited political parties have been making misleading statements from the political platform with a view to deceiving the general public. From the time of our first Parliament, elections were called early whenever necessary to overcome situations of political turbulence. In 1952 when the then Prime Minister D.S.Senanayake died, a division emerged within the UNP regarding the succession. Even though the effective number two in the party was Sir John Kotelawala, the then Governor General Lord Soulbury invited Dudley Senanayake to be the Prime Minister. Within days of swearing in as Prime Minister, Dudley Seneyake summoned a general election and obtained a fresh people’s mandate to contain the divisions within the ruling party.

In 1959 after the assassination of S.W.R.D.Bandaranaike, W. Dahanayake became Prime Minister. When rifts emerged within his Cabinet, he too called a general election. The Governor General’s power to dissolve Parliament was provided for in Article 15 of the 1948 Constitution. Even though Parliamentary conventions like dissolving parliament when the statement of government policy is rejected or when a government loses the budget were not expressly stated in the 1948 Constitution, those conventions applied in Sri Lanka because we closely followed the British system of Parliamentary government at that time.

Provisions relating to the President’s power to dissolve Parliament in our first Republican Constitution of 1972, were found in Article 21. The convention of dissolving Parliament if the statement of government policy was rejected, or a budget was defeated found mention in Article 99 of that Constitution. With regard to the second Republican Constitution of 1978, the President’s power to dissolve Parliament and the convention of dissolving Parliament in the event of a rejection of the statement of government policy or the budget, found mention in Article 70(1). I have no intention of dealing with any matter that is before courts. All these are matters that are being discussed in the media, the social media and in society in general.

The UNP and its allies claim that the 19th Amendment repealed and replaced the old Article 70(1) of the 1978 Constitution, and that according to the new article 70(1), the President cannot dissolve Parliament until the lapse of four and a half years. They claim that an early dissolution will be possible only if Parliament passes a resolution by a two thirds majority requesting the President to dissolve Parliament. All the provisions relating to the dissolution of Parliament in the 1978 Constitution, were found in the old article 70(1) before the 19th Amendment. If those provisions have been abolished, then there are no provisions in the present Constitution to dissolve Parliament in the event of a government losing a vote of no confidence, the vote on the budget or the statement of government policy.

Such restrictions are completely contrary to the Parliamentary tradition. Most countries with a Parliamentary form of government have ceremonial heads of state. Even in such countries, the head of state can exercise his discretion in dissolving Parliament. The British constitutional authority A.V.Dicey has said that if the Crown is of the view that the opinion of the public is different to that of the majority in Parliament, the Crown has the discretion to dissolve Parliament and summon a general election. In 1975, the Governor General of Australia sacked Prime Minister Gough Whitlam and called a general election entirely at his own discretion.

Dr B.R.Ambedkar, the founder of the Indian Constitution has said that the President of India can exercise his discretion when deciding whether to dissolve Parliament. The Governors of the Indian states who are representatives of the President, have exercised that discretion from the very beginning. In 1970, President V.V.Giri exercised his discretion in dissolving Parliament despite the protests of the opposition which had a majority in Parliament. In 1979, President Sanjiva Reddy exercised his discretion and dissolved Parliament due to a situation of near anarchy in the Lower House.

That was in countries with ceremonial heads of state. However the Sri Lankan head of state is an Executive President directly elected by the people. It has been clearly stated in the Supreme Court determination on the 19th Amendment that the power that the sovereign people have vested in the President cannot be removed without a two thirds majority in Parliament and a referendum. Even though it is claimed that the President’s power to dissolve parliament that had been provided for in the old Article 70(1) have been removed, what has actually happened is that those provisions have been taken to another part of the Constitution.

While amending the old Article 70(1), the 19th Amendment also introduced a new subsection (2)(c) to Article 33 of the Constitution. What this new provision says is that ‘in addition to the powers, expressly assigned to the President by the Constitution or other written law, the President shall have the power…to summon, prorogue and dissolve Parliament’. The new provision that has been introduced to the Constitution in the form of article 33(2)(c) has not been made subject to Article 70(1) as amended by the 19th Amendment either.

That is obviously why the 2015 Supreme Court determination on the 19th Amendment did not say that the amendment made to the old article 70(1) had reduced the President’s powers to dissolve Parliament. If the purpose was to reduce the President’s powers, an amendment would have been made only to Article 70(1). Legal experts are of the opinion that the reason why the President’s powers to dissolve parliament which were provided for in the old Article 70(1) have been reintroduced to the Constitution in the form of Article 33(2)(c) is because the President’s power in that regard cannot be taken away except through a referendum.

The 19th Amendment shifted other provisions of the Constitution from one place to another in a similar manner. The old article 42 which declared that the President was responsible to Parliament in the execution of his duties was repealed and the same provision without any change in the wording, was reintroduced as Article 33A by the 19th Amendment. Only the drafters of the 19th Amendment will know why that was done. But the end result is that the President continues to be responsible to Parliament under the 19th Amendment just as he was before the 19th Amendment was introduced. The same applies when a power that the President had under the old Article 70(1) is reintroduced to the Constitution in the form of Article 33(2)(c).

After the 19th Amendment, Parliamentary conventions have been preserved in our Constitution through Article 33(2)(c). If we ignore that Article and accept only Article 70(1) as amended by the 19th Amendment, then we will be faced with a situation where there is absolutely no provision in the Constitution to dissolve Parliament in the event the government is defeated at a vote on the budget, the statement of government policy or a motion of no confidence is passed against a government. Such a situation is completely contrary to Parliamentary tradition. If even the ceremonial heads of state in countries with parliamentary forms of government can dissolve Parliament and call for fresh elections at their discretion when the circumstances so require, how logical is it to say that the President of Sri Lanka who is vested with the executive power of the state on behalf of the sovereign people cannot dissolve Parliament no matter what happens in the country?

How can it be said that the President does not have the power to dissolve Parliament when Article 33(2)(c) was specifically introduced to the Constitution by the 19th Amendment? It took only 56 votes in Parliament to pass into law Act No. 5 of 2018 which put in place a legal framework to hand over our war heroes to foreign courts. How then can one argue that you need 150 votes in Parliament to be able to pave the way for the sovereign people to exercise their franchise? I was recently given a copy of a report published by an inter-governmental organisation called the ‘International Institute for Democracy and Electoral Assistance’. The member states of this organisation include Germany, Australia, Canada, Switzerland and also India and Japan.

According to that report, there are only two countries that require a two thirds majority to dissolve Parliament – Kosovo and Lithuania. However even in those countries the head of state can dissolve parliament if a no confidence motion against the government is adopted or if the statement of government policy is rejected. The only country mentioned therein which has a Parliament that cannot be dissolved under any circumstances until the end of its term, is Norway. However the situation in Norway is very different to ours. The population of Norway is smaller than that or our Western Province. Furthermore, that country is a constitutional monarchy.

Even if a government is defeated in Parliament, it has to continue in office until a new government is appointed by the King. When the King in Council presents the annual budget to Parliament, it will be debated but there is no tradition of defeating budgets in that country. Most of the time, Norway has had minority governments that do not have a majority in Parliament. That is the situation at this moment as well. It should be clear that what works in Norway will not work in Sri Lanka.

The manner in which the French Constitution evolved is also relevant to this discussion. The Constitution that France had before 1940 had made it virtually impossible to dissolve Parliament. This led to chronically unstable governments being formed in France during those years. In 1940, Hitler invaded France. After being liberated from the German occupation, France promulgated a new Constitution in 1946 which relaxed the provisions relating to the dissolution of Parliament and allowed the calling of fresh elections in the event where two no confidence motions are passed against a government within a period of 18 months. However, because even that did not suffice to ensure stable governments, the present Constitution of France which was adopted in 1958 has given the President the power to dissolve Parliament at his discretion.

We must learn from those experiences. Since the dissolution of Parliament and the holding of fresh elections will have implications for the person ordering such actions as well, no head of state will take such a decision lightly. Such a decision will be made only in serious situations. The only way to restore stability to a destablised democracy, will be through a general election. According to our Constitution, sovereignty is vested in the people and not in Parliament. The manner in which the people exercise their sovereignty is through the franchise. I invite all those who respect democracy to give careful thought to these matters.

May the blessings of the Tripple Gem be upon you,
God bless you,
and my best wishes for the future.

Prime Minister Mahinda Rajapaksa

English 2 December 2018

Related Images:

ගැටයකට අහුවුණාද? අගමැතිකම අත හරිනවද? රටට හතුරු පිරිස අපි බලයට එනවට බයයි!

අගමැති මහින්ද පිළිතුරු දෙයි

සාකච්ඡා කළේ – මනෝජ් අබයදීර

ඔහු තවම රැඳී සිටින්නේ හිටපු ජනාධිපති ලෙස ඔහුට හිමිව ඇති නිල නිවසේය. එදා සේම අදත් විජේරාම මාවත වාහන සහ ජනී ජනයාගෙන් පිරී පවතී. ජනාධිපති තනතුර අහිමිවී මහින්ද රාජපක්ෂ සිය ගමට ගිය අවස්ථාවේ සේම, භික්ෂුන් වහන්සේ ප‍්‍රමුඛ ජනතාව අගමැතිවරයා වෙත සුබපැතුම් පුද කිරීම සඳහා පැමිණෙමින් සිටිති. අප ඔහුගේ නිවස තුළට යන විට ශ‍්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ නායකයන් සහ ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ නායකයන් සියලූ දෙනාම පාහේ, පවතින දේශපාලන තත්ත්වය පිළිබඳව සාකච්ඡාවක් සඳහා පැමිණ සිටියෝය. එම රැස්වීම ආරම්භ වන තෙක් ලැබුණු විරාමයේදී අග‍්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා සමග දිවයින ඉරිදා සංග‍්‍රහය සිදු කරන ලද සාකච්ඡාවකි මේ.

ප‍්‍රශ්නය – සමහරු කියන්නේ ඔබ තවත් වතාවක් දේශපාලන ගැටයකට අසුවුණා කියලයි…

පිළිතුර – එහෙම ගැටවලට අහුවෙන්න තරම් ළද බොළඳ මිනිස්සුද අපි…? ඔහොම කතාවක් සමහරු කියාගෙන යනවා. එහෙම කියන්නේ එජාපයෙ පිරිස් බව අපිට ආරංචියි. ඒ අය තමන් ලබලා තියෙන පරාජය වහගන්න මේ වගේ කතා ප‍්‍රචාරය කරනවා. සමහරු කියන්නේ ”මේ තනතුර භාර ගත්තේ නැතුව හිටියා නම්, තව අවුරුදු දෙකකින් අපි පුදුම ජයග‍්‍රහණයක් ලබනවා… මේ අවස්ථාවේ අගමැතිකම භාරගෙන ඒ ජයග‍්‍රහණය අඩු කර ගත්තා…” කියලයි. ඔහොම කියන කවුරුවත් අපිට ඡන්දය දුන්න උදවිය නෙමෙයි. ඒ සියලූ දෙනාම අද පරාජය වෙලා ඉවරයි. ඒක නොකියා ඔවුන් කරන්නේ, අපේ ජයග‍්‍රහණය සැහැල්ලූ කරන එකයි. ඇත්තටම ගැටයකට අහුවුණේ අපි නෙමෙයි, එජාපය. ඔවුන්ට දෙවරක්ම ජනාධිපතිවරණය සඳහා තමන්ගේ කියලා නායකයෙක් තෝරා ගන්න බැරි වුණා. 2010 ජනාධිපතිවරණයට ඔවුන් ගෙනාවේ, සරත් ෆොන්සේකා, ඊළඟට 2015 දී ඔවුන් ගෙනාවේ පොදු අපේක්ෂකයෙක්… ඒ තමයි මෛත‍්‍රිපාල සිරිසේන මහත්මයා. එදා තමන්ට ජනාධිපතිවරණයක් දිනා ගන්න බැරි නිසා ගහපු පොදු අපේක්ෂක ගැටයට තමයි, අද එජාපය අහුවෙලා තියෙන්නේ. මෛත‍්‍රිපාල ජනාධිපතිතුමාගේ ජයග‍්‍රහණය සඳහා එජාපය දර දිය අදින්න ඇති. ඒත් පොදු අපේක්ෂකයෙක් ගෙනාවේ තමන්ට දිනන්න බැරි නිසානේ. එහෙම බැලූවම මේ ජනවරම ජයග‍්‍රහණයක් බවට පත් කර ගත්තේ මෛත‍්‍රිපාල ජනාධිපතිතුමානේ… එජාපයට ඕනෑ වෙලා තිබුනේ එතුමාව තමන්ට ඕනෑ විදිහට නටවන්න. ඒක කර ගන්න බැරි වුණහම, තානාපතිවරු ළඟ දණ ගහගෙන අඬ අඬා යනවා.

ප‍්‍රශ්නය – 113 ක බහුතර බලයක් නැතිව ඔබ විසින් පස්ස දොරෙන් අගමැති තනතුර භාරගත්ත ක‍්‍රමය නිවැරදිද…?

පිළිතුර – කවුද පස්ස දොරෙන් අගමැතිකම ගත්තේ…? 2016 අගෝස්තු මාසයේ පවත්වපු මහමැතිවරණයෙන් කිසිවෙකුට බහුතර බලයක් ලැබුණේ නැහැ. ඒ අනුව එක්කෝ සභාගයක් හෝ සුළුතර ආණ්ඩුවක් හදන්න වෙනවා. එජාපයට සභාගයක් හදන්න සිදුවුණා. ඒ එජනිසය සමගයි. අනිකුත් පක්ෂ සමග සභාගයකට යන්නත් බැහැ, මොකද දෙමළ සන්ධානය සහ ජවිපෙ විපක්ෂ නායක තනතුර සහ විපක්ෂයේ ප‍්‍රධාන සංවිධායකකම අරගත්තා. එජනිසය ජාතික ආණ්ඩු ගිවිසුමෙන් ඉවත්වීමත් සමග, එජාපය සුළුතරය බවට පත්වුණා. ඒ සමග රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතාව අගමැති තනතුරෙන් ඉවත් කරලා, අගමැති ලෙස වැඩ භාරගන්න කියලා, ජනාධිපතිතුමා මට ආරාධනය කළා. එහෙම ගිහිල්ලා අගමැතිකම ගන්නේ පස්ස දොරෙන් වෙන්නේ, කොහොමද…? 2015 ජනවාරි නව වැනිදා රනිල් අගමැතිකම ගත්තේ නම්, පස්ස දොරෙන්. අගමැති විදිහට හිටපු දි.මු.ජයරත්නට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයක් තිබුණා. එහෙම තියෙද්දී මන්ත‍්‍රීවරු හතළිස් දෙකක් තියාගෙන කිසිම ලැජ්ජාවක් නැතුව රනිල් අගමැතිකම ගත්තා. ඒවා තමයි, පස්ස දොරෙන් ගත්තා කියන වැඩ…

ප‍්‍රශ්නය – කොහොම වුණත් ඔබ හදිස්සි වුණා වැඩි නැද්ද…?

පිළිතුර – කිසිම හදිස්සියක් වුණේ නැහැ… අපි විපක්ෂය. විපක්ෂයේ කාර්යභාරය මොකක්ද…? ආණ්ඩුව පෙරළන එක. ඔබගේ පුවත්පත සමග මීට පෙර කරපු සාකච්ඡාවේදී මම මොකක්ද කිව්වේ… ”අතට අහුවුණු දේකින්, හැකි ඉක්මනින් අපි ආණ්ඩුව පෙරළනවා” කියලා. මම ජනතාවට කිව්වේ, තව පෝය දෙකක් යන්න ඉස්සෙල්ලා, අපි ආණ්ඩුව පෙරළනවා කියලයි. මේ කළේ ඒ දේ තමයි. අපි පක්ෂයක් විදිහට හෝ පුද්ගලයෙක් විදිහට කල්පනා කරන්න ඉස්සෙල්ලා, රටක් ජාතියක් විදිහට කල්පනා කරලා ඉන්න ඕනේ. එජාපය තව ටික කලක් ආණ්ඩු කරා නම්, මේ රට බෙදෙන ෆෙඩරල් ව්‍යවස්ථාව පාර්ලිමේන්තුවට ගේනවා. ගෙනහල්ලා සම්මත කර ගන්නවා. එහෙම වුණා නම් රටට මොකද වෙන්නේ… ජිනීවා යෝජනාවට සම දායකත්වය ලබා දීලා, අපේ රටට විරුද්ධව අපිම, එජා මානව හිමිකම් කොමිසම ඉදිරියට ගියා.එහෙම කළේ එජාපයේ විදේශ ඇමැති. එහෙම කරලා මේ රටේ රණවිරුවන්ට විරුද්ධව නඩු අහන්න, ජාත්‍යන්තර විනිසුරුවරුන් ගේන්නේ හැදුවා. මේ රටට සේවය කරපු රණවිරුවන් හිරේ දැම්මා. රණවිරු දඩයම එන්න එන්නම වැඩි කළා. මේවා තව අවුරුද්දක් කරගෙන ගියා නම් අපිට රටක් ඉතුරු වෙයිද…? මේ රටේ ජනතා දේපළ අත යට සල්ලි වලට, කොමිස් කුට්ටි වලට කුණු කොල්ලයට විකුණලා දැම්මා. බදු පොදි ගහලා, ජනතාවගේ කර මත පැටෙව්වා. විදේශ රටවල දුක් මහන්සි වෙලා හම්බු කරන අපේ ජනතාව ගෙදරට සල්ලි එවන කොට ඒවාට බදු ගැහැව්වා. වෙන එකක් තියා, ළමා ඉතුරු කිරීමේ ගිණුම් වලටත් ඒ අය බදු ගැහැව්වා. මේ වගේ වෙලාවක, දේශපාලන හඳහන් බල බල තමන්ගේ පක්ෂය ගැන හිතන එකද හරි, රට ජාතිය ගැන හිතලා, ආණ්ඩුව පෙරළන එකද…නිවැරදි ?

ප‍්‍රශ්නය – තවමත් ඔබට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතර බලය හදාගන්න බැරි වෙලා තියෙනවා. ඉතා පැහැදිලිවම අනිත් පැත්තට මන්ත‍්‍රීවරු 123 දෙනෙක් සිටිනවා. එසේ තබාගෙන බලහත්කාරයෙන් අගමැති පදවියේ රැඳී සිටීම නිවැරදිද…?

පිළිතුර – මම එදා කිව්වා වගේම මට මේ තනතුරු ලොකු නැහැ. මම අවුරුදු නවයක් මේ රටේ ජනාධිපති… ඇමැතිකම්, අගමැතිකම් දැරුවා. තනතුරු සියල්ල නැතිව හිටියා. මගේ දරුවෝ, සහෝදරයා හිරේ දැම්මා. මගේ පාක්ෂිකයෝ, ඒ අයගේ පවුලේ අය හිරේ දැම්මා. මගේ ලේකම්වරයා, මා යටතේ සේවය කළ නිලධාරීන් හිරේ දැම්මා. ඒ සියල්ල විඳවපු මට ඔය තනතුරු නෙමෙයි වැදගත්… අපි මේ රටට ලබා දුන්න ජයග‍්‍රහණ සියල්ල ආපසු හැරෙව්වා. අපේ රණවිරුවන් බේරා දුන්න රට, කලාප රාජ්‍ය වලට ව්‍යවස්ථාවෙන් වෙන් කරන්න හදන එක නවත්වන එකයි සියල්ලට වඩා වැදගත් කියලා මම හිතන්නේ… ඒ වෙනුවෙන් තමයි අපි මේ තනතුරු භාර ගත්තේ. ඒ මිසක් අපි මේ කිසි තනතුරක බලහත්කාරයෙන් එල්ලිලා ඉන්නේ නැහැ. ජනාධිපතිවරණයේ ප‍්‍රතිඵල එන්නත් ඉස්සෙල්ලා මම අරලියගහ මන්දිරයෙන් ගියේ, තනතුරු වැදගත් නැති හින්දයි.

ප‍්‍රශ්නය – අනිත් පැත්තෙන් ඔබට එල්ල කරන අභියෝගය වන්නේ 113 පෙන්වන ලෙසයි…

පිළිතුර – අපි තවම ඉන්නේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ තීන්දුව ලැබෙනකන්… දෙසැම්බර් හත්වෙනිදාට ඒ තීන්දුව ලැබෙයි. ඒ තීන්දුව අනුව අපට බහුතරය පෙන්වන්න සිදුවුණොත් අපි අනිවාර්යෙන්ම පෙන්වනවා.

ප‍්‍රශ්නය – අද රට තිබෙන්නේ කැලඹිලි තත්ත්වයක… පාර්ලිමේන්තුව කිසිදු වැදගැම්මකට නැති තැනක් බවට පත්වෙලා. මේ වාතාවරණය තුළ ඔබ අගමැති තනතුර භාර ගත්තත් කිසිවක් කර ගන්න බැරි තත්ත්වයක් උද්ගත වෙලා තිබෙනවා…

පිළිතුර – අපි බලයට එනවට බය පිරිසක් ඉන්නවා. ඒ තමයි මේ රටට හතුරු පිරිස… මම 2005 දී මේ රට භාර ගන්න කොට, රටේ ආර්ථිකය තිබුණේ බිමටම වැටිලා. ඒ මදිවාට ලෝකයේ දරුණුම ත‍්‍රස්තවාදීන් සමග අපිට යුද්ධයක් කරන්නත් වෙලා තිබ්බා. හිටපු යූ. එන්. පී මුදල් ඇමැතිවරයා කියනවා ආණ්ඩුව වෙනස් කරපු නිසා රටේ ආර්ථිකය පිරිහෙනවයි කියලා. පසුගිය ආණ්ඩුව යටතේ ආර්ථිකයේ වෙච්ච දරුණු පරිහානිය නිසා තමයි ජනාධිපතිතුමා මට රට බාරදුන්නේ. මේ වගේ තත්ත්වයක් ඇති වුණාම ඕනම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක කරන්නේ මහමැතිවරණයක් පවත්වලා අලූත් ආණ්ඩුවක් පත් කරගන්න එකයි. ජනාධිපතිතුමා අපේ ආණ්ඩුවේ හිටපු නිසා දන්නවා අපි අසීරු තත්ත්වයන් පාලනය කළේ කොහොමද කියලා. යුද්ධය කරන්න අපි සල්ලි හොයාගත්තා. දශක ගණනාවක් තිස්සෙ කාටවත් කරන්න බැරි වුණ මහා පරිමාන සංවර්ධන ව්‍යාපෘති විශාල ගණනක් අපි සම්පූර්ණ කළා. 2007 ලෝක ආහාර අර්බුදය ජනතාවට දැනෙන්නවත් ඉඩ හැරියේ නෑ. 1930 ගණන් වලින් පසු ලෝකයේ ඇති වූ දරුණුම ආර්ථික අවපාතය 2008 දී ඇති වුණත් ලංකාවේ මිනිස්සු ඒවගේ දෙයක් වුණයි කියලවත් දැනගෙන හිටියෙ නෑ. ඒ කාලේ ලෝක තෙල් මිල ඉතිහාසයේ කවරදාකටත් වඩා ඉහළ මට්ටමක පැවතියත්, ඒකත් අපි කළමනාකරණය කරගත්තා.

මම අවුරදු 9 ක් ඇතුළත මේ රටේ ඇමරිකානු ඩොලර්, ඒක පුද්ගල ආදායම තුන් ගුණයකින් වැඩි කළා. ඒ කාලේ ආර්ථිකයේ සාමාන්‍ය වර්ධන වේගය 7.4% ක්. ඩොලරයක මිල රුපියල් 131 යි. දළ ජාතික නිෂ්පාදිතයට සාපේක්ණය බර තිබුණෙ 70% ක අගයක. අපි 2015 ජනවාරි 9 වැනිදා අලූත් ආණ්ඩුවට බාර දුන්නේ ආර්ථික වශයෙන් ඉතාම ස්ථාවර රටක්. නමුත් අවුරුදු 4 ක අවපාලනයෙන් පස්සෙ, අද මුළු ආර්ථිකයම දැඩි අවදානම් සහගත තත්ත්වයකයි තියෙන්නෙ. අද මේ රට මුහුණපාල තියෙන ආර්ථික අර්බුදයේ භයානකම පැත්ත තමයි විදෙස් විනිමය ණය බර. මම 2005 දී මුල් වරට ජනාධිපති වෙනකොට රටේ යුද්ධයක් තිබුණ. නමුත් ආර්ථිකය ඇත්ත වශයෙන්ම මේ තරම් දරුණු තත්ත්වයක නෙවෙයි තිබුණෙ. ඒ කාලෙත් දළ ජාතික නිෂ්පාදිතයට සාපේක්‍ෂ ණය ප‍්‍රතිශතය 90% ක් තරම් ඉහළට නැගලයි තිබුණෙ. නමුත් එදා ඒ තිබුණ ණය අතරෙ අද තරම් විදේශීය ණය ප‍්‍රමාණයක් තිබුණෙ නැහැ.

2015 ජනවාරිවල ඉඳලා යූ.එන්.පී ආණ්ඩුව ශ‍්‍රී ලංකා සංවර්ධන බැඳුම්කර, සවරින් බොන්ඞ්, සින්ඩිකේටඞ් ලෝන්, කරන්සි ස්වැප් වගේ නොයෙක් මූලාශ‍්‍ර වලින් ලබාගත්ත විදෙස් විනිමය ණය ප‍්‍රමාණය ගැන විටින් විට ලිඛිතව මහජනතාව දැනුවත් කරන්න මම පියවර ගත්තේ නැවත අපි බලය ගත්ත දවසට, අපිට මුහුණ දෙන්න වෙන ලොකුම ප‍්‍රශ්නය මේ ණය ගැනීම බව මම දැනගෙන හිටිය නිසයි. අවුරුදු තුන හමාරක් ඇතුළත යහපාලන ආණ්ඩුව සමස්තයක් ලෙස ඇමරිකානු ඩොලර් 20.7ක විදෙස් විනිමය ණය පමණක් අරගෙන තියෙනවා. මේ ණය වින්නැහිය නිසා මේ රට ගොඩගන්න කාලයක් ගතවෙනව. මහ මැතිවරණයක් නොපවත්වා, පැවතුණු ආණ්ඩුව දිගටම පවත්වාගෙන යන්න හදන අයට මේ රට ගොඩගන්න බැරි බව කාටත් පැහැදිලි වෙන්න ඕන. ගොඩ අරගෙන තිබ්බ රට ප‍්‍රපාතයට දැම්මේ ඒගොල්ලො තමයි. ඒකයි මැතිවරණ වලට ඔය තරම් බය.

ප‍්‍රශ්නය – මහ මැතිවරණයක් පිළිබඳ අදහස ඔබ මතු කරනවා. මහ මැතිවරණයක් අවශ්‍ය නම්, එජාපයේ බලයේ සිටියදීම ඒ සඳහා පියවර ගන්න තිබුණා. එසේ නොකර ඔබ අග‍්‍රාමාත්‍ය තනතුර භාරගෙන මහමැතිවරණයක් සඳහා ගමන් කරන්නේ, ඔබට පාර්ලිමේන්තුවේ බහුතරය නැති නිසා නේද…?

පිළිතුර – ජනාධිපතිතුමා විසින් ජාතිය අමතමින් කරන ලද කතාවේදී, මට අගමැතිකම භාර ගන්න ආරාධනා කරන ලද හේතු පිළිබඳව සඳහන් කළා. එතුමාව ඝාතනය කිරීම සඳහා එක්තරා පිරිසක් කුමන්ත‍්‍රණයක් සිදු කළ බවට එතුමා චෝදනා කළා. එවන් අවස්ථාවක අගමැති ඉවත් නොකළා නම් මොකද වෙන්නේ…? කවුද ඒ කුමන්ත‍්‍රණයෙන් මේ රටේ අගමැති වෙන්නේ…? ඒවගේම බෙදුම්වාදී ව්‍යවස්ථාව… එය හදිස්සියේ සම්මත කර ගත්තා නම් මේ රට ඉවරයි. මහමැතිවරණයක් කැඳවන තුරු අපි රට භාර ගත්තේ ඒකයි.

ප‍්‍රශ්නය – ඔබ කිහිපවිටක්ම සඳහන් කර තිබුණා මේ කරගෙන යන්නේ භාරකාර ආණ්ඩුවක් කියා. මහ මැතිවරණයක් බැරි නම් මේ භාරකාර ආණ්ඩුව යටතේ පළාත් සභා මැතිවරණයට වුවත් යා හැකියි නේද…?

පිළිතුර – අපි බලයේ සිටින කාලයේත්, විපක්ෂයේ සිටින කාලයේත් මැතිවරණ වලට බය වුණේ නැහැ. අපි හැමවිටම ජනතා මතයට ගරු කළා. මේ ආණ්ඩුව ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසමක් පත් කරලා, මැතිවරණ කල් දැම්මා. අපේ කාලයේ මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයෙක් ඉද්දි වෙලාවටත් කලින් මැතිවරණ තිබ්බා.

පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරලා මහ මැතිවරණය අවසන් වෙනකන් පවතින අන්තර්කාලීන ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීම පමණයි අප කළේ. මේ ආණ්ඩුවෙන් දිගටම රට පාලනය කරන්න අපේ බලාපොරොත්තුවක් නෑ. මුළු රටටම පේනවා ඒකාබද්ධ විපක්‍ෂේ ආණ්ඩුවේ තනතුරු දරන්නේ බොහොම සුළු පිරිසක් කියලා. ඒ, මේක තාවකාලික ආණ්ඩුවක් නිසයි. අපේ ඒකායන පරමාර්ථය මැතිවරණයක් පවත්වලා අලූත් ආණ්ඩුවක් පිහිටුවාගන්න එකයි කියලා, මම අගමැති ලෙස දිවුරුම් දීපු අවස්ථාවේ ඉඳලා කිවුවා. එජාපය ඇතුළු හවුල් කල්ලියේ එකම බලාපොරොත්තුව මොනම මැතිවරණයක්වත් නොපවත්වා, අර පරණ ආණ්ඩුවම තව පුළුවන් තරම් ඇදගෙන යෑමයි. ඕක තමයි මෙතන තියෙන ගැටුම.

ජනාධිපතිතුමා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවලා මහ මැතිවරණයක් පවත්වන්නත් මඟ පෑදුවා. ඒත් යූ. එන්. පී හවුල උසාවියේ නඩු දාලා, පවත්වන්න ගිය මහමැතිවරණය කල් දාගත්තා. ජනාධිපතිතුමාගේ ගැසට් එක අනුව කටයුතු කළා නම් මේ වෙනකොට නාමයෝජනා භාර දෙන්නත් පටන් අරගෙන. මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වීමෙන් කාගේ හෝ අයිතීන් උල්ලංඝනය වෙනවාද නැද්ද කියන කරුණ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසඳන තුරු යූ. එන්. පී හවුල මේ කඩාකප්පල්කාරී වැඩ දිගටම කරයි.

ප‍්‍රශ්නය – ජනවරමක් නොමැති තත්ත්වයක් තුළ, දිගින් දිගටම රට අස්ථාවර කරමින් අගමැති තනතුරේ ඔබ රැඳී සිටීම නිසා, රටේ දේශපාලන අස්ථාවරභාවයක් මතුවෙලා තිබෙනවා…

පිළිතුර – ජනවරම තියෙන්නේ අපට… ජනතාව විසින් අවසාන වතාවට ලබා දුන්න ජනවරම වන්නේ පළාත් පාලන මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයයි. එහිදී බහුතරය ලැබුණේ අපිට. පොහොට්ටුවට සහ එජනිසයට ලැබුණු ඡන්ද ප‍්‍රමාණය ලක්ෂ හැට හතරක් පමණ වෙනවා. එජාපයට ලැබුණේ ඡන්ද ලක්ෂ 36 යි. එහෙනම් මේ රටේ බහුතරය තියෙන්නේ කාටද…? ජනවරම තියෙන්නේ කාටද…? අපිට… මේ රටේ ආණ්ඩුවක් පළාත් පාලන මැතිවරණයකින් පරාජය වූ පළවෙනි වතාව තමයි, ගිය පාර පුංචි ඡන්දය. තමන්ට ජනතා වරම අහිමි වුණු ඒ වෙලාවේ මේ ආණ්ඩුව හරි නම් ගෙදර යා යුතුව තිබුණා. ලැජ්ජා නැතුව මේ අය ඔය තනතුරුවල එදා ඉඳලා එල්ලිලා හිටියා. අඩුම ගානේ අපිට විපක්ෂ නායක කමවත් නොදුන්න මේ අය අද අපිට ශිෂ්ටත්වය උගන්වන්න එනවා. අපි මේ තනතුරු බාර ගත්තේ රට අස්ථාවර කරන්න නෙමෙයි. ආණ්ඩුව අස්ථාවර කරන්න. එදා අපිට විරුද්ධව හිටපු දෙගොල්ලෝ අපි දෙකට වෙන් කළා. ඒ විතරක් නෙමෙයි, එජාපයත් ආණ්ඩුවෙන් අයින් කළා. මේක ජයග‍්‍රහණයක් නෙමෙයිද…? එයින් රට ස්ථාවර වුණා. කොටස් වෙළෙඳ පොළ වර්ධනය වුණා. අපි ලැහැස්ති වුණේ මහමැතිවරණයකට යන්න. ජනතාවගේ ඒ තීන්දුවෙන් පසුව මේ රට තවත් ස්ථාවර වෙන්නයි තිබ්බේ. ඒක නැවැත්තුවේ, එජාපය, ජවිපෙ සහ දෙමළ සන්ධානය කියන හවුල.

ප‍්‍රශ්නය – මේ අස්ථාවරභාවය නිසා ඔබ ලබා ගත්ත අගමැතිකමත්, ඇමැති මණ්ඩලයත් කිසිදු වැදගැම්මක් නොමැති තත්ත්වයකට පත්වෙලා නේද…?

පිළිතුර – අපි මේ දින කිහිපයේදී රට වෙනුවෙන් ජනතාව වෙනුවෙන් කොයිතරම් තීරණ ගත්තාද…? අපි ඔක්තෝබර් 26 ආපු ගමන්ම ඉන්ධන මිලත්, අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය කීපයකත් මිල අඩු කළේත්, පොහොර සහනාධාරයත් යළි ස්ථාපිත කරලා කෘෂිකර්මයෙන් ලැබෙන ආදායම් බදු වලින් නිදහස් කරන්න පියවර ගත්තෙත් ජනතාවගේ පීඩනය අඩුකරලා නිෂ්පාදනය වැඩි කරන්නයි. දරුවන්ට ලැබෙන පාසල් නිල ඇඳුමට වවුචරයක් දීලා, කරපු වැඬේ මතකද…? අපි ඒ නිල ඇඳුම් වවුචරය අහෝසි කළා. හැම මාසයේම ජනතාව බය කරපු තෙල් මිල සූත‍්‍රය අහෝසි කළා. අපි මේ ගන්න උත්සාහය ලංකාවට ගොඩයන්න තියෙන අන්තිම අවස්ථාවයි. මැතිවරණ නොපවත්වා දිගටම බලයේ ඉඳගෙන රට විනාශ කරන්න වලිකන බලවේග අපි හැමෝම එකතුවෙලා පරාජය කරලා මේ රට නැවත හරි මඟට ගමු, කියන එක තමයි මම ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ.

ප‍්‍රශ්නය – ඔබ බලයට ආපු ගමන් නවීන බෙන්ස් රථයක් සිය පාවිච්චිය සඳහා මිලට ගත් බවට චෝදනා එල්ල වුණා…

පිළිතුර – ඔය එන්නේ එදා ආපු මඩමනේ… අපිව එදා පරාජය කළේ ඔය වගේ මඩ ප‍්‍රචාර යවලනේ… එහෙම ආරංචි පළකරපු අය ඊළඟ සතියෙම ඒක නිවැරදි කරානේ… මම ජනතාවට කියන්නේ, ඔය වගේ මඩවලට ආයෙත් රැවටෙන්න එපා කියන එකයි. මේ අය අසත්‍යය සහ අපවාදය තමයි අපිට එරෙහිව භාවිත කළේ. රටේ ආර්ථික ආපදා තත්ත්වයක් තිබෙන ලෙස තමයි අපිට කටයුතු කරන්න වෙන්නෙ. යූ. එන්. පී ආණ්ඩුව කරපු ආකාරයට ජනතාව මත බදු පටවන අතර මැති ඇමැතිවරුන්ට සුඛෝපභෝගී වාහන ගෙන්වන එකට, නොයෙක් උත්සව වලට වියදම් කරන එකට, විදේශීය ගමන්වලට අධික වියදම් කරන එකට, තිත තියන්න ඕන. ඊළඟ මහ මැතිවරණයෙන් පස්සෙ, බලය පවත්වාගෙන යන්න පුළුවන් වෙන ආකාරයට අපි ඇමැතිවරු සුදුසු ගණනක් පත් කරනවා. මම ඒක කල් තියාම කියන්න ඕන. අනිත් හැම දේකටම කලින් රටේ ස්ථාවර ආණ්ඩුවක් තියෙන්න ඕන. ඒ අලූත් ආණ්ඩුවෙන් වියදම් කපා හරින්න උපරිම ලෙස කටයුතු කරනවා. ඒ වගේම තමයි, බැඳුම්කර කොල්ලය ඇතුළු එජාප ආණ්ඩුව විසින් කරන ලද සියලූ දූෂණ සෙවීමට අපි කටයුතු කරනවා.

Related Images: